Autorki: córki, wnuczki i prawnuczki przyglądają się swoim matkom, babkom i prababkom, próbując rozpracować specyficznego rodzaju traumę, która naznacza kolejne rodzące się tożsamości. Trauma jest trudna do uchwycenia, jej mechanizm niejasny i niejednoznaczny, ale w podwojonej próbie przyjrzenia się jej, w prowadzeniu dwóch równoległych śledztw – każdego na innych zasadach - pojawia się szansa na odsłonięcie jej mechanizmu.

Od autorek:

Zakładając, że patologizacja stosunków rodzinnych nie jest kwestią odosobnionych przypadków, lecz dotyczy dużej części kobiet, zastanawiamy się, co to może oznaczać dla zrozumienia szerszych społecznych zjawisk, takich jak niepewność kobiet w świecie zawodowym i intymnym, łatwość w reprodukowaniu szkodliwych postaw i schematów zachowań w życiu społecznym i rodzinnym, gotowość do podejmowania nieadaptacyjnych ról społecznych przez kobiety (wabik na faceta, ofiara przemocy, kokietka etc.). Szukamy odpowiedzi na pytanie o źródła wszelkiego rodzaju kompleksów czy przyzwolenia na niegodne i przedmiotowe traktowanie kobiet przez mężczyzn.

Projekty rozwijane w ramach rezydencji Sopot Non-Fiction.

miejsce: TR Warszawa / Marszałkowska 8, sala warsztatowa

bilety: wstęp wolny